- Ίντρα
- Ινδική θεότητα του βεδικού πανθέου, βασιλιάς των επουράνιων θεών. Αδελφός του Άγκνι, αποτελεί προσωποποίηση του Ήλιου και της βροχής και εκσφενδονίζει τους κεραυνούς. Συχνά εμφανίζεται εποχούμενος σε χρυσό άρμα με κίτρινα άλογα, φορώντας εκθαμβωτική κάρα και κρατώντας στα χέρια του τόξο και κεραυνό. Σύμφωνα με την ινδική μυθολογία, συνοδεύεται από τους 36 Μαρούτ, δηλαδή τους ανέμους που συμπαρασύρουν τα πάντα στο πέρασμά τους· η θυελλώδης στρατιά εισχωρεί στις ορδές του Άγκνι, όπου δροσίζεται με το ποτό σόμα, το νέκταρ των Ινδών. Άλλες φορές ο Ί. εμφανίζεται καθισμένος στον ελέφαντα Αϊραβάτα –γεννημένο από τη θάλασσα του Γάλακτος–, ενώ συχνά απεικονίζεται με χίλια μάτια στο πρόσωπό του. Θεός-προστάτης των πολεμιστών, ο Ί. περιπλέκεται σε μάχη με τους δαίμονες του Ερέβους, για να ελευθερώσει τις φυλακισμένες ουράνιες αγελάδες (σύννεφα) και να τρέξει έτσι ανεμπόδιστα το γάλα τους (βροχή). Μετά τη βεδική εποχή η μυθική αυτή θεότητα πέρασε στον βραχμανισμό, έχοντας διατηρήσει τα κύρια γνωρίσματά της, αλλά με το όνομα Μαχέντρα (δηλαδή Μέγας Ι.), που βασιλεύει ανάμεσα στις δευτερεύουσες θεότητες. Στον βουδικό κανόνα εξάλλου καταλαμβάνει θέση με το όνομα Σάκα.
Dictionary of Greek. 2013.